आज पनि हाम्रो मन रोहिरहेको छ

आज पनि हाम्रो मन रोहिरहेको छ ! यिनै सहिदहरु को निम्ति किन नरोओश पनि किनकी येही सहिदहरु ले हाम्रो देश को लागि ज्यान गुमाएका छन ! येही  देशमा शान्ति ल्याउन भनेर लागि परिरहेका थिए ! हाम्रो देश को सरकारलाई जोगाउनलाई यो सरकार ढल्न नदिन भनेर आफ्नो ज्यान धराप मा राखेर उहाँहरु आफ्नो कर्तब्य निभाईरहनु भयो !सरकार मा आउनको लागि जंगल पसेर सरकार प्रति बिद्रोह मच्चाएका जंगलीहरु जसको उपनाम (मावोबादी ) भनेर चिनिने यी दुस्टहरुसंग आफ्नो देश को रछ्या गर्नलाई यिनीहरु संग भिडन्त गर्दा गर्दै कति ले  ज्यान गुमाउनु पर्यो ! अनि येही देशको लागि सहिद भए ! जाने गैहाले तर उहाहरुको साहारा मा बाच्ने उहाहरु को परिवार को हालत कसले हेर्ने ? उहाहरु हाम्रो देश को लागि सहिद हुनु भएको थियो ! र अब उहाहरु को परिवारलाई त् सरकार बाट केहि हुनु पर्यो नि तर खै गरेको यो सरकार ले अनि जसका साहारा नै येही देशले लुटेपछि उहाहरु को परिवारलाई साहारा दिनु पर्यो सरकार ले उहाहरु को बालबच्चालाई पनि हेर्नु पर्यो जसको उमेर पुगेको छ ! उनीहरुलाई रोजगार दिलाइदिनु दिनु पर्यो !  जसको उमेर पुगेको छैन उनीहरुलाई पढाईदिनु  पर्यो ! जब सम्म उहाहरु को परिवार आफुमा निर्भर रहदैन तब सम्म सरकार ले हेरीदिनु पर्यो ! तर खै के आस गर्नु येहाको सरकार बाट  सहिदका परिवारहरुले  जब कि यो देशमा एउटा संबिधान लेख्न त् येहाका नेता भनौदाहरु ले लेख्न सकिरहेका छैनन् भने येहाका सहिदका परिवारहरु   खै कसले गर्ने आस्वासन त् नदिने हैन येहाको सरकार ले दिन्छ  तर सहिद दिबस को दिन भने अबस्ये सुनिन्छ सहिद को पक्ष मा धेरै बोल्छन तर उनीहरु बोलि मै सिमित राखी दिन्छन अनि पिडितहरु तेही सानो झिनो आश लिएर जिएका छन ! बोल्न सक्दैनन यो सरकार बिरुद उनीहरु त् येही सरकार को मुख हेरेर बस्छन कुनै दिन त् हाम्रो लागि पनि गर्छ भन्ने सानो आस लिएर बाचेका छन ! तर हाम्रो सरकार ले उनीहरु को यो सानो आस आस मा नै सिमित बनाउदै आएको छ ! लाग्छ जब सम्म येहाका पिडितहरु जाग्दैनन तब सम्म हाम्रो सरकार ले केहि सोच्दैनन् ! हाम्रो देश को राजनीतिक अबस्था सारै नै राम्रो र सुन्दर छ ! कसरि भन्नु पर्दा हाम्रो देशका नेता नाम संज्ञा पाएकाहरु एकदमै सुरछित छन! देश को लागि केहि गर्नु परेको नै छैन तेसैले ७५% जनताहरु ले एक छाक खाना खाएर जिन्दगि गुजारिरहेका छन भने नेता हरुले त् कम्तिमा रोजी रोजी ६ छाक त् खान पाएका छन ! देश को लागी केहि बिकाश  गर्नु परेको छैन कति आनन्द ले भत्ता पकाएर बसेका छन !साँची भन्नु पर्दा हाम्रो देशको राजनीतिक अबस्था अति नै सुन्दर छ ! राम्रा मान्छेहरु को जिन्दगि कठिनाईमा फसेको छ उनीहरुलाई हिड्नलाई गारो भएको छ ! नराम्रा बदमासहरु आनन्दसग बसेका छन !अनि जनताहरुले चुनेर माथिसम्म पुरयाएका नै छन ! बिचरा ! सोजा जनताहरु आफ्नो गाउमा बत्ति, पानी, यातायात,संचार,बिधुत, आदि आउछ भनेर एउटा साधारण मान्छेलाई चुनेर नेता नाम ले चिनाई दिन्छन तर नेताहरु ले भोट माग्दा मात्रै देशको र त्यो गाउका जनताहरु को बारेमा सोच्दा रहेछन ! तर माथि पुगिसकेपछि कुन ठाउबाट  जनता ले जिताएर येहा सम्म आएको भन्ने कुरा नै बिर्सिदा रहेछन ! अनि जनताहरु पनि आफुले चुनेको मान्छे माथि पुग्दा जति नेतालाई खुसि हुन्छ तो भन्दा बढी खुसि जनतालाई हुन्छ ! के कारण ले जनता खुसि हुन्छन भने अब हाम्रो ठाउमा पनि सबै ठोक को बिकाश हुने भयो! भनेर हर्स का आँसु झार्छन मर्न लागेका बुढाबुढी पनि मुसक्क हास्छन आफुले चुनेको तो साधरण मान्छे नेता हुदा! तर उनीहरु नेताको नाम पाएपछि खाएको सबै कसम र गरेका सबै बाचाहरु उनीहरु बिर्सिन्छन ! बिचरा जनताहरु कागलाई बेल पाक्यो हर्सं न बिस्मात भने झैँ हुन्छन ! उनीहरु को सपना सबै येतिकै खेर जान्छन ! तर कहिले पनि हार खादैन्न फेरी पनि चुनाब हुन्छ अनि भोट हाल्छन उनीहरुलाई पहिला जसलाई जिताएका छन उसलाई नै जिताउन लागि पर्छन आखिर किन ? उनीहरुलाई नै जिताउन अगी सर्छन ! किनकी उनीहरुलाई अलिकति भएपनि आस छ अब चाही केहि गर्छ कि भनेर तर बार बर्स कुकुर को पुछार ढुंग्रामा राख्यो उस्ता को उस्तै भने जस्तै पारिदिन्छन जनताको सपनाहरुलाई  ! सहरमा गएपछि त्  गाऊ फर्किन त् कि फेरी चुनाब नै हुनु पर्यो नत्र भने उनिहरु को अनुहार देखिन् गारो नै हुन्छ अनि जनताहरु लाई आफुले जिताएर पठाएको मान्छे को अनुहार हेर्न कि टिभी नै हेर्नु पर्यो कि अर्को चुनाब नै कुर्यो भने मात्रै तो मान्छे को अनुहार देखिन्छन !अनि जनतालाई आस देखाएर माथि पुगेका नेताहरु पनि कहाँ आनन्द ले बस्छन र बिचराहरु पनि कुर्सि को लागि त् दुख गरिरहेका नै हुन्छन ! खै येस्ता नेताहरु बाट अझै पनि के आस गरेर बसेका हुन् जनताहरु भएका सबै भवनहरु फुटाएर अनि सरकारको ढिकुटी रितायेर बसेका नै छन कति आन्द छ !न त् केहि बिकाश नै गर्नु परेको छ नत केहि नै सरर कालो पंजेरो चड्यो अगाडी पछाडी सुरछा गार्ड राख्यो हिड्यो क्या मज्जाछ नेताजी हरुलाई के गर्नु जता बाटै दुख पाउने भने को त् जनता नै त् हुन् नि ! एउटा नेता ले कुर्सि पायो अर्को नेता सडक मा उत्रिन्छ अनि कसरी हुन्छ देशको बिकाश? जनता को लागि केहि नगरे पनि देश को लागि त् गर ! नेताज्यू हरु हामी जनतालाई त् अब  केहि आश  नै छैन  तर देशको लागि केहि  गर ! अरु देशहरुलाई नै हेरेर आफ्नो देश को पनि बिकाश गर ! हामी जनताहरु लाई केहि नगरे पनि देशको लागि केहि गरेउ भने सबै जनताहरु खुसि हुने छन ! जग बिना को घर कुनै घर हुदैन भईनै हाल्यो भने पनि दरो कहिले हुदैन एउटा दरो मान्छे चुन जसलाई कि सबै ले विश्वास गर हातमा हात मिलाएर साथ मा साथ दिएर अगाडी बढ एकले अर्को को खुट्टा तान्ने बानीलाई हटाऊ अनि अगाडी बढ हामी सबै जनताको येही नै छ नेताहरु बाट  आसा ………….मिलेर देश चलाऊ अनि सबै ठाउमा बिकाशगर सबै ठाउमा यातायत,संचार,बिधुत,खानेपानी,पुर्याईदेउ ……येही नै शुभकामना छ ……

कल्पना कार्की(मुस्कान )

मेरो प्यारो बाबा

बाबा हजुर कहाँ हुनुहुन्छ तो त् मलाई थाहानै छैन तर मलाई यो थाहाछ कि हजुर अब हामी संग हुनुहुन्न !बाबा हजुर को याद धेरै नै आउछ दिनरात हजुर को सम्झना अनि हजुर कै यादमा दिन  बिताउदै छु ! बाबा हजुरलाई पनि रहर थिएँन  होला यो संसार बाट जानलाई  के  गर्नु हुन्छ बाबा यो पापी संसार बाट मुक्ति पाउनु भयो बाबा बाच्नु भएको भएत्  हजुरले धेरै दुख गर्नु पर्ने थियो !हामी ६ जना छोरी हरुलाई पाल्नु पर्थियो अनि हाम्रो धेरै चिन्ता गर्नु पर्थियो हजुरले अब  त् यो गर्नु परेंन ! हजुर ले बाबा के  गर्नु कहिले कहिँ एती धेरै रिस उठछ हजुर संग पनि अनि एस्तै एस्तै सोचेर मन लै सम्हाल्छु के  गर्नु बाबा हजुर कै याद मा मात्रै दिन बताउन पनि कहाँ सकिदो रहेछ र बाबा म त् हजुर को प्यारी छोरी पनि त् हुनी अनि तेसैले होला बढिनै याद आउछ बाबा ! के  गर्नु कहिले कहिँ त् मलाई पनि हजुर सगै आउँन मन लाग्छ तर के  गर्नु बाबा म पनि हजुर संगै आए भने ममुहरु को सेवा अनि मेरा फूलका कोपिला जस्ता बहिनि हरुको हेरचाह कसले गर्छ भनेर सम्झन्छु अनि आउँन सक्दिन! बाबा म मेरो परिवारलाई अबस्ये  साथ दिने छु ! बाबा अनि हजुर को सपना म साकार पार्नेछु! बाबा हजुर को जेठी छोरी भएको कारण ले भन्नु हुन्थियो नि मलाई हजुरले मेरो छोरा नै तिमि होउ भनेर हो बाबा म हजुर को छोरानै भएर अगाडी बढ्ने छु !बाबा अनि म सबै को ख्याल गर्ने छु बाबा सबैलाई समान माया ममता बाड्ने छु बाबा म मेरो २ ओटा मामु को सेवा गर्ने छु !अनि ५ ओटा बहिनिहरु को भबिस्य पनि उज्यालो बनाउने छु ! बाबा हजुर गए पछी हामीलाई धेरै दुख त् आइपरेको छ तर मामुहरु येही दुख संग चुनौती दिदै हामीलाई अगाडी बढ्नलाई प्रोत्साहन दिदै आउनु भएको छ ! हो बाबा मामुहरु आफु एकछाक खाएर पनि हामीलाई कहिले भोको राखनु भएको छैन बाबा अनि हामीले पनि बुझेका छौ बाबा हामीले पनि ममुहरु को सपना पुरा गर्ने छौ !बाबा अनि थाहा छ बाबा हजुर गए पछी त् सबै जना टाडा टाडा हुनु भएको छ !अनि हाम्रोमा कोहीपनि आउन छाडे न त् फुपुहरु  न त् ठुलो बाबाहरु अनि अंकल पनि आउनु हुन्न ! साएद अब  हजुर नै नभए पछी हामी त् को नै परेउ र उहाहरु को तेसैले होला कोहि पनि हाम्रो घर नजानु भएको ! तर केहि छैन बाबा अब हजुर भए पो आउने नि हुन् पनि हो हामीले कसैलाई केहि दिन सक्दैनौ तेसैले होला कोहि नि हाम्रो घर नआउनु भएको! अरुहरु पनि कति टाडा टाडा बाट मामाघर जानु हुन्छ! तर हाम्रो मा कोहि नि  जानु हुन्न साएद उहाहरुलाई पनि कस्तो लाग्छ होला हामी एती टाडा बाट  गएका छौ तेहा पनि जाऊ भनेर कहिले पनि सोच्नु हुन्न कसैले पनि तेहा पनि साना साना  बहिनीहरु छन् ! तेहा पनि बिदुवा माइजु,आन्ति,बुहारी छ भनेर कोहिनी जादैन्न ममुहरु को लागि नगए पनि सानो बहिनि हरु को लागि त् जादा हुन्छ नि हैन र बाबा के  हामी पनि त् हजुर कै रगत त् हो नि तर पनि किन बुज्दैन्न कोहि पनि बाबा म अहिले येही हजुरको सपना साकार पार्नको लागि भनेर काठमाडौँ बस्दै आएको छु ! तर हजुर को आफन्तहरु येहा धेरै हुनुहुन्छ !तर पनि कसरि बसेकी छ तो के  गर्दै छ कुन बाटो तिर हिदैछ सन्चो छ कि छैन केहि वास्ता गर्दैन्न !बाबा तर केहि छैन  मलाई विश्वास छ कि म नराम्रो बाटोतिर कहिले लाग्ने छैन मैले मेरो परिवार को सपना अबस्ये  साकार पार्नेछु  !बाबा हो बाबा ! अनि थाहा छ बाबा म काठमाडौँ आए पछी मलाई एकदमै धेरै माया गर्ने दिदि पाएको छु ! उहाले मेरो एकदमै ख्याल गर्नुहुन्छ ! मलाई जस्तो सुकै दुख मा पनि साथ दिनु  भएको छ !उहा त् मेरो जिबनमा भगवान जस्तै भएर आउनु भएको छ !बाबा म येहा आएर कति बिरामी भए सबै दिन उहाले  नै मेरो हेरचाह गर्नु भयो ! तर बाबा सदै भरि एकै नास पनि नहुने रहेछ बाबा उहाले मलाई छाडेर जानु भयो !आफ्नो पनि त् भबिस्य बनाउनु पर्यो नि हैन बाबा तेसैले हामी सगै नभएपनि उहाले मलाई एकदमै माया गर्नु हुन्छ म पनि उहालाई एकदमै धेरै माया गर्छु !बाबा अहिलेपनि मलाई उहाले नै ख्याल गरिरहनु भएको छ ! उहाले सदै भन्नुहुन्छ !तिमीले राम्रो काम गर्नुपर्छ भनेर  अनि उहाले मेरो हेरचाह गर्नुहुदै आउनु भएको छ ! मैले कस्तो काम गर्दै छु भनेर के गर्नु बाबा रगत को नाता भन्दा भावनात्मक नाता राम्रो हुदोरहेछ ! मामुहरु बाट टाडा बसेर पनि मलाई येहा  अधिन मा राख्खने मेरो दिदि हुनु भएको छ !अनि अझै पनि मलाई उहाको डर लाग्छ  केहि गर्नु छ भने पनि उहालाई पहिला भनेर मात्रै गर्छु! बाबा किनकी मेरो उहा अभिभाबक भन्दा कम् हुनुहुन्न ! बाबा अरुले मेरो केहि वास्ता नगरेता पनि दिदि ले मेरो हेरचाह गरिरहनु भएको छ! बाबा मैले उहाको विश्वास पनि अबस्ये मर्न दिने छैन जति उहाले म पर्ती विश्वास गर्नु भएको छ  ! तो विश्वास मैले काएम राखने छु बाबा ! यो  हजुर को छोरी ले कहिले पनि नराम्रो काम गरेर बस्ने छैन जस्तो सुकै दुख संग  पनि मुकाबिला गर्दै अगाडी बढ्ने छे कहिले पनि हार खाने छैन ! यो कल्पना! हो बाबा जिन्दगि नै  एस्तै रहेछ ! दुख र पिडा बिना को जिन्दगि जिन्दगि हैन रहेछ जसले दुख र सुख को अनुभब गर्द छ नि बाबा तेसैले बुझेको हुन्छ जिन्दगि को अर्थ ! बाबा हजुरलाई त हामीबाट येहाका मावोबादी भनौदा  दुस्तहरु ले हामीबाट चुडेर लगे  ! जति बेला हाम्रो देशमा  मावोबादी भनौदाहरु ले जताततै आन्दोलन नै आन्दोलन चर्काएका थिए !सरकार र मावोबादी को भिडन्तमा हजारौ जनताहरु सहिद भैरहेका थिए ! तेसै माथि जहाँ तेही रगत को खोलाहरु बगिरहेको थियो ! अनि हाम्रो सरकार भनौदो चुपचाप लागेर बसिरहेको थियो ! अनि आफ्नाले आफ्नालाई मारिरहेका थिए ! तर सरकार तेसको  रमिते  भएर हेरीरहेको थियो ! बाबा हजुरहरु को ज्यानलाई यो सरकारले केहि गर्न सकेको थिएँन ! अनि के के नै पाउछौ भनेर जंगल पसेका यी जंगलीहरु जसको उपनाम (मावोबादी ) भनेर चिनिनेहरु ले एस्तो तहसनहस बनाएर रगत को खोला बगाए ! जसले गर्दा येहा धेरै को सिउदो पुछियो धेरै टुहुरा भए भने कति को माइती उजाडियो कति को कोख रितियो ! साएद यिनीहरु जंगल नपसेको भए हाम्रो देशमा एस्तो स्थिति सिर्जना पनि हुने थिएँन बाबा यिनीहरु ले नै गर्दा आज हामी हजुर सग छुट्नु पर्यो  हजुर संग हामी मात्रै हैन बाबा येहा त् हजुर र म जस्तै हजारौ परिवारहरु येसरिनै छुटिरहेका थिए  येही दुस्टहरु ले गर्दा  हजुरहरुले त् यो देश को रछ्या गर्न भनेर लागि पर्नु भएको थियो नि हैन ? बाबा तर हजुरहरुलाई त् यो देश ले केहि गर्न  पनि सकेन बाबा हजुर ले त् यो देश को लागि धेरै गर्नु भयो ! अनि ज्यान पनि यो देश को लागि नै त्याग्नु भयो ! अनि येही देशको लागि सहिद हुनु भयो ! बाबा हजुर जस्ता धेरै मान्छेहरु सहिद भए येहा ! येहा शान्ति ल्याउन को लागि हजुरहरु लागि पर्नु भयो ! तर बाबा अहिले सम्म पनि येहा केहि हुन् सकेको छैन ! बाबा हजुर ले जस्तो छाडेर जानु भएको थियो नि तेस्तै नै छ यो देश थाहा छ मलाई बाबा जब सम्म यो देशमा शान्ति आउने छैन तब सम्म हजुर जस्तै कयेउ सहिदहरु को आत्मा ले शान्ति पाउने छैन बाबा ! तर खै यो दिन त् आउछ कि आउदैन तो त् मलाई थाहा छैन !तर बाबा अब येहा का प्रतेक सहिदहरुका घरबाट हजुरहरु को शान्ति को लागि उठ्ने छन् ! एकदिन हो बाबा हजुरहरुलाई शान्ति दिलाउने छन् येहाका पिडित परिवारहरु ले अब सबै चुपलागेर बस्ने छैनन् !बाबा अब यो सरकारले त केहि गर्न सकेन धेरै लामो समय सम्म सरकार को बाटो हेरेर बसे तर केहि गरेंन यो सरकार ले अब गर्छन येहाका जनता हरुले हो बाबा गर्नेछन अब येहाका जनताहरुले बाबा क गर्नु एक्लै ले केहि गर्न सकिदोरहेनछ तेसैले हजुर को यो छोरीले अब सबै लाई एकजुट बनाएर हजुरहरु को आत्मा को लागि लड़नेछे अनि शान्ति दिलाएर नै छाड्ने छे यो हजुरको छोरी को एउटा सहिदहरु प्रति को भाबना हो ! मैले मात्रै हैन बाबा सबैले ले अब लागि पर्ने छन् ! जसले आफ्नो सहिदहरु को सपना साकार पार्ने उदेश्य बोकेका छन् तिनीहरु अबस्ये लड्ने छन् ! हजुरहरु जस्तो सहिद को लागि जसले यो देशमा लडेर सहिद भएका छन् तिनीहरु को आत्मा को लागि लागि पर्ने छन् ! बाबा एस्तै छ येहा को खबर फेरी यो देशमा केहि परिबर्तन भएछ भने अर्को चिठी अबस्ये लेखने छु ! म धेरै खुसि छु र मलाई गर्ब छ ! म हजुरको सन्तान भएर जन्म लिएकोमा ! बाबा अर्को जुनीमा पनि म हजुर कै सन्तान भएर जन्म लिन पाऊ !हजुरलाई सबै बहिनिहरु(कमला,कोपिला,करिस्मा,किर्तिमा,कविता ) ले धेरै सम्झिरहेका छन् ! मामुहरुले पनि धेरै नै सम्झिनु भएको छ हजुरलाई सधै हजुर कै कुरा गर्नु हुन्छ अनि भन्नु हुन्छ ! तिमीहरु ले पनि बाबा ले जस्तै देश र येहा का जनताहरु को लागि पर्नु पर्छ भनेरसम्झाउनु हुन्छ हो बाबा मेरो प्यारी २ ओटा मामु हरु सधै भन्नु हुन्छ बाबा ठाउमा उभिएर देखाउनु पर्छ भन्नु हुन्छ ! र हामी अबस्ये मामुहरु को सपना साकार पर्ने छौ यो हजुर को छोरीहरु को बचन हो बाबा ! बाबा म हजुरलाई धेरै सम्झिरहेको छु !
बाबा उही हजुर को प्यारी छोरी
कल्पना कार्की (मुस्कान)

सम्झना धेरै नै आउछ

छंग छंग गर्ने झरना संगै

छंग छंग गर्ने झरना संगै
सरर बग्ने पवन संगै
आनन्दको अनुभुति गराउदै
आयौ नयाँ बर्ष तिमि

अशुद्ध आत्मालाई शुद्ध तुल्याउदै
प्यासी आँतलाई तृप्त पार्दै
सत्प्रेरणाको अनुयायी बनेर
ईच्छाशक्ती गति बढाई
अनाबृष्टिमा पुष्पबृस्टि गराउदै
चम्क तिमि नयाँ बर्ष

झुल्के प्रेमका शब्द लिएर
बिष होइन अमृत पिलाई
पाप होइन पुण्य दिलाई
काँडा होइन फूल फुलाई
हरेक युगल जोडि बिच
चन्द्र बनि उदाउ नयाँ बर्ष तिमि।

सुषुप्त रहेका प्रतिभाहरुलाई
अथक सृजनाको प्रेरणा दिदै
हुरि बतासको बेगलाई उछिन्दै
कर्मको दियो अटुट बाल्दै
सबैमाझ माधुर्य मैत्रीभावको
आलौकिक रोशनि फैलाउदै
आउ नयाँ बिहानि लिएर
तिमिलाई मेरो शुभकामना ।

सम्पुर्ण ब्लगर मित्रहरु, पाठक र देश-बिदेशमा रहनुभएका नेपालिहरुमा नयाँ बर्ष 2068 को मंगलमय शुभकामना सहित सुख सम्बृदिको कामना गर्न चाहन्छु ।

याद आयो

जब देखें आज मैले पूरानो साथीको याद आयो
 ममी यादमा छट्पटिंदै बितेको रातिको याद आयो ॥
छोडेको थिएँ बितेको पल लिन्न भन्थे सम्झनामा
 रुदै घरबाट सबैलाई बाई गरि हिडेको याद आयो ॥
हुन होस नहुन होस साहित्यको बाटो एउटै
घरमा ममी र बहिनि साथीसंगी को याद आयो ॥
मिठो लाग्थ्यो अमला टिप्न जाँदा कति लडियो
नउठाउँदै कुल्चिहिंड्ने बिस्वासघातीको याद आयो ॥
भाषा भाषी धर्म कर्म नेपालीको बदनाम गर्दै
समाजबाट अपहेलित तल्लो जातिको याद आयो ॥
जब देखें आज मैले पूरानो साथीहरु को याद आयो
ममी को यादमा छट्पटिंदै बितेको रातिको याद आयो ॥
कल्पना कार्की (मुस्कान)

मेरो प्यारो उदयपुर

छाडेर आए अन्धकार ठाउमा चिने जानेको कोही छैन
बरु फर्केर  जाऊला  उदयपुर यहाँ बसेर केही भयन
घर घर नै हो ममी र साथीहरु को याद आइरहन्छ.
आफन्त बिना को जिन्दगी अन्धकार  नै रहन्छ
गुलाफ़को काडा कड़ा नै हो  बिजाउने  नै भयो .
तर गुलाफ़ ले पनी  सुगन्ध दिनेनी भयो
खडेरी त् खडेरी  नै हो उजाड़  नै हुन्छ.
तर बर्षा पनी मलाई  उजाड़  नै लाग्छ
मन जलाउने गरी आफन्तहरु को याद आउछ 
 छाडेर आय यहाँ  बारम्बार  उदयपुर को याद आउछ
यो मन घर र ममी अनि साथीहरु सम्झेर मुटु पोल्छ
खुसी र उमङ्गहरु मलाई आजकल फीका  लांग्छ
सफलताहरु आजकल मलाई हार लाग्छ
हरेक चाहना हरु सबै   तितरबितर हुन्छ
किनकी यो मन आफ्नो प्यारो उदयपुर  गाइघाट
घर साथीहरु को सम्झनामा दुबिरहन्छ
कल्पना कार्की (मुस्कान)

मायाँ

बाहिरी हेर्दा झिलिमिली शहर रैछ मायाँ
नहुने लाई जोडी गाँस्नु रहर रैछ मायाँ ।

जान्ने लाईत गितै बन्यो गायो हाली भाका
न जान्ने लाई वियोग को बहर रैछ मायाँ ।

पैसा सित्तै पाइने बरु मायाँ किन्नु पर्ने यहाँ
धन बिनाको मन हुने लाई बेकार रैछ मायाँ ।

पिउन जाने जिउन जाने बिश पनि अमृत
न जान्ने लाई मृत्‍यु दिने जहर रैछ मायाँ ।

बग्न जाने सङ्लिएर गङ्गा बगे जस्तो
ताल परे फोहोर जम्ने नहर रैछ मायाँ ।
कल्पना कार्की (मुस्कान)

आज फेरी

उस्को लागि मनमा कुरा गुन्न थालेको छु
न बजाएको धुन आजकाल सुन्न थालेको छु ।
प्रिती बस्ने बेला होकी पागल पन हो मेरो
न फुलेको फुलको माल उन्न थालेको छु ।
हिजो सम्म किन किन बैराग लाग्थ्यो जिबन
उन लाई भेटे देखी यता जिउन थालेको छु ।
साँझ बिहान हुनु हुन्न बर्बराउँदै एक्लै
दिक्क लाग्ने देउरालीमा धाउन थालेको छु
टुना मुना गरे कित? रुपै उस्तो हो कुन्नी
अमृत होकी बिष हो पिउन थालेको छु!
कल्पना कार्की (मुस्कान)

भेट हुँदा तिमी सित

भेट हुँदा तिमी सित त्यसै त्यसै पातिन्छु म
पल भर तिमी सित नभेट्दा त्यसै आतिन्छु म ।

कागजमा मन पोख्दैमा कहाँ हुन्छ र ठुलि
तन मनले तिमी सित खै किन साटिन्छु म ।

नजर छुपाइ म तिर जब के हेर्छौ तिमी ले
सोमरस झै उसै उसै मदहोस्मा मातिन्छु म ।

न तोड्नु न फोड्नु तिम्रै लागि जोडीएको तन
बल्ल तल्ल टालेको यो मन फेरी च्यातिन्छु म ।

धोका दिने कुरा गर्यौ भने त्यसै पनि भासिन्छु म
पल भर तिमी लाई देख्न्न नपाए त्यसै आतिन्छु म ।
कल्पना कार्की (मुस्कान )

हासो हो कि व्यथाले हो कतै छाएन

हासो हो कि व्यथाले हो कतै छाएन |
त्यहिँ भएर आज गजल लेख्नै आएन |

मन रुंदा पनि,अनि हास्दा पनि
मेरो ओठ ले कहिल्यै नि गित गएन |

तड्पी दिदा मन मुटु उनको याद भित्र
तर पनि उनलाई खोज्दै मन धाएन |

सोची खुसि हरु थाक्दा मष्तिस्क नि
चुस्स आड लगाई बस्ने आश्रम पाएन |

एकाग्र नै पारी मन,कोटी-कोटी जप्दा पनि
मनमा प्रकट हुने "जुन" कतै उदाएन |

"निष्ठुरी"

बनपाखा को माया प्रिती भुल्यौ निष्ठुरी
यात्री छाडी अन्त कतै फुल्यौ निष्ठुरी

मेरो मन तिम्रो लागि खुल्ला आकाश हुँदा
दुनियाको घर-घर डुल्यौ निष्ठुरी |

स्वतन्त्र र अधिकार को दुरुपयोग गरि
आफ्नो मान्छे भुलेउ निस्ठुरी !

मरे तिम्रै काख भन्थ्यौ बाचे तिम्रै साथ
तर मुटु चुडी अन्तै घुल्यौ निष्ठुरी |

बाच्ने आधार भन्थ्यौ जिन्दगि नै तिम्रो
बाच्ने आधार काटी कसलाई हुल्यौ निष्ठुरी ?
कल्पना (बिरही)