आज फेरी

उस्को लागि मनमा कुरा गुन्न थालेको छु
न बजाएको धुन आजकाल सुन्न थालेको छु ।
प्रिती बस्ने बेला होकी पागल पन हो मेरो
न फुलेको फुलको माल उन्न थालेको छु ।
हिजो सम्म किन किन बैराग लाग्थ्यो जिबन
उन लाई भेटे देखी यता जिउन थालेको छु ।
साँझ बिहान हुनु हुन्न बर्बराउँदै एक्लै
दिक्क लाग्ने देउरालीमा धाउन थालेको छु
टुना मुना गरे कित? रुपै उस्तो हो कुन्नी
अमृत होकी बिष हो पिउन थालेको छु!
कल्पना कार्की (मुस्कान)